خرس قطبی فقط در قطب شمال زندگی می کند و بیشتر عمرش را روی یخهای شناور می گذراند. این حیوان بزرگترین جانور گوشتخوار خشکی و بزرگترین عضو خانواده خرسهاست و با سرمای اقیانوس منجمد شمالی به خوبی سازگار شده است. این حیوان بین 4 تا 8 سالگی بالغ و آماده تولید مثل می شود و هر بار یک تا سه توله به دنیا می آورد و 25 تا 30 سال عمر می کند.

غذای خرس را بیشتر ، خوکهای دریایی تشکیل می دهند. اما گاهی پستانداران دیگر، تخم پرندگان، لاشه های افتاده بر ساحل و سبزیها را نیز می خورد. بویایی خرس قطبی بسیار قوی است به طوری که می تواند بوی لاشه نهنگ یا خوک مرده را از 30 کیلومتری احساس کند.

رنگ خرس قطبی ، سفید شیری است و بینی و دهان و چشمانش سیاه است. در یک روز آفتابی با یک دوربین معمولی از فاصله 10 کیلومتری می توان بینی او را دید و اگر او را در جایی غیر از قطب نگهداری کنند، رنگ موهایش کم کم خاکستری می شود.

خرس قطبی نرِ بالغ حدود 260 سانتیمتر قد و 450 کیلوگرم وزن، و ماده آن حدود دو متر قد و 250 کیلوگرم وزن دارد. جالب این است که توله ی او هنگام تولد چندان بزرگتر از یک موش صحرایی نیست و فقط حدود نیم کیلوگرم وزن دارد. توله های خرس قطبی دندان ندارند و پوستشان بدون مو است و به مراقبت مداوم مادرشان نیازمندند. آنها پس از سه ماه که برای نخستین بار از لانه شان بیرون می آیند حدود 13 کیلوگرم وزن پیدا کرده اند. شیر خرس قطبی 9 برابر از شیر گاو چرب تر است و سبب رشد سریع توله ها می شود.

خرس قطبی شناگر ماهری است و می تواند با سرعت 10 کیلومتر در ساعت شنا کند. موهای میان تهی خرس قطبی او را در شنا کردن و همین طور در برابر سرمای قطب کمک می کند. خرس قطبی در شکار خوک آبی مهارت خاصی دارد. او می گردد و سوراخی را که خوک برای رفتن به داخل آب روی یخ ایجاد کرده پیدا می کند و بعد با حوصله منتظر می ماند تا خوک برای نفس کشیدن به سوراخ برگردد . در این موقع به راحتی او را شکار می کند. لازم به ذکر است که بومیان قطب شمال از پوست و گوشت خرس قطبی استفاده می کنند.